ศิษย์เก่า สีคิ้ว"สวัสดิ์ผดุงวิทยา"

วันจันทร์ที่ 18 เมษายน พ.ศ. 2554

แมวช่วยชีวิตคู่รัก

น้องเหมี๋ยวช่วยชีวิตคู่รักน่าสงสารมาก แสดงถึงความผูกพันธ์ น่าสงสารจัง

วันจันทร์ที่ 21 มีนาคม พ.ศ. 2554

ได้ภาพจากภาวนา ที่ส่งต่อมาจากเจ้าเล็กจุมพล ก็เลยนำมาฝากเพื่อนๆ เมื่องานเลี้ยงรุ้น เดือน กพ.54 ใครเป้นใครบางที่ก็จำไม่ได้ก็อย่าว่ากันนะเพราะที่ผ่านมาเราไม่ได้ไป ถึงไปก็คงจำได้ไม่ครบเพราะมีหลายห้องที่มางานเลี้ยงครั้งนี้ แต่ก็ยังอบอุ่นดีที่มีเพื่อนๆแวะเวียนกันมา บางคนเว้นปีนี้อาจไปปีหน้า หรือบางคนเพิ่งรู้ข่าวก็เริ่มมาปีนี้ นับว่าเป็นเรื่องที่ดีของพวกเราชาวสีคิ้ว สวัสดิ์ผดุงวิทยา ทุกๆคนแม้จะจากโรงเรียน จากถิ่นฐานบ้านเกิด ปีหนึ่งได้มาเจอเพื่อนเก่า เอาไว้ฝากผีฝากไข้ ยามแก่เฒ่า ก็ไม่เลวนะ ต้องขอบคุณเพื่อนคนเฒ่าที่อยู่บ้านที่รวมตัวกันให้เพื่อนๆได้ไปโชว์ ลายครามกัน ใครเป็นใครบองแนมเอาโลดเด้อ

อาจารย์ของพวกเราก็ยังมาเป้นขวัญและกำลังใจให้ลูกศิษย์ ที่บางคนหน้าตาแซงอาจารย์ไปไกลแล้วก็มี เฮ้อเพื่อนเราทำไปได้

เสี่ยบอลยังไม่เปลี่ยนเสื้อสีส้มนะพวกเรา ตั้งแต่เลี้ยงรุ่นครั้งแรกถึงครั้งนี้ก็5ปีแล้วเสื้อตัวนี้เก็บรักษาอย่างดี ตามมาด้วยเจ้าโปก บ้านหัน เปลี่ยนไปเย๊อะเพื่อนเรา ต้องขอบคุรเจ้าเล็กที่อุตส่าห์ไม่เมาทำหน้าที่ถ่ายภาพมาฝาก

ป้าจี๊ดโชคดีนะนั่งตรงกลางเพื่อนๆช่วยทำให้ดูตัวเล็กลงไปตั้งเย๊อะ สาวเนตรช่วยได้มากเลยแต่สาวเนตรสิเพื่อนบังไม่มิดเพราะแถวหน้าตัวเล็กไปหน่อยหรืออย่างไร

วันจันทร์ที่ 21 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554

พบเพื่อนงานเลี้ยงรุ่นที่บ้านบุ่ง

วันนี้เอาภาพงานเลี้ยงรุ่น 19/2/54 เพื่อนๆนักเรียน ม.รุ่น2 ก็เป็นครั้งที่ 4 ถ้าจำไม่ผิดจากการจัดงานพบ เพื่อนๆ ครั้งแรกเราไม่ได้ไป ครั้งที่สองจัดที่สวนองุ่นที่บ้านเหนือ ครั้งที่สามจัดที่เขายายเที่ยง แต่ครั้งนี้เราไม่ได้ไป มีการจัดงานที่บ้านบุ่ง บรรยากาศแบบคาวบอย ได้เห็นภาพของเพื่อนๆจาก FBเลยดึงภาพมาลงที่บล็อคเพื่อนๆเข้ามาดูกันได้ว่าใครบ้าง จะค่อยนำมาลงให้ชม

สาวนาและสาวสุน เด็กสร้างส่งเข้าประกวดในงานคาวเกิน(แก่เกินไป)

เพื่อนๆน่าจะห้อง4 ม.ต้นที่ยืนแถวหน้า

ศึกแย่งไมค์

สิทธิโชคและภาวนา

วันพฤหัสบดีที่ 17 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554

กลับไปเยี่ยมโรงเรียนสีคิ้ว

กลางเดือน กพ.54 เดินทางกลับบ้านได้เจอเพื่อนที่หน้าย่าโม รู้สึกอบอุ่นมากที่นานๆได้กลับบ้านได้เจอคนที่คิดถึงทั้งเหมยและสุนทรีย์ จึงถ่ายรูปไว้ระทึก ก่อนแยกย้ายกันไป ส่วนเราเดินทางต่อ ผ่านสีคิ้วก่อนกลับเชียงใหม่จึงขับรถกลับเข้าไปโรงเรียน...ให้หายคิดถึง

เนื่องจาก 19 กพ.54จะมีงานเลี้ยงรุ่น เพื่อนนักเรียน ม.รุ่น2 ที่บ้านบุ่ง แต่ด้วยความจำเป็นที่ไม่สามารถไปร่วมงานได้จึงไปก่อนล่วงหน้า และนัดเจอเหมยและสุนที่หน้าย่าโม แม้จะได้เจอแค่สองคนแต่ก็ดีใจที่ยังได้เจอกันในที่ที่เราเคารพอีกด้วย....สำหรับการเจอกันนั้นนานๆจะได้เจอแต่เวลาก้น้อยเราพบกันแค่20นาทีก็ลาจากกันเพราะอากาศร้อน สุนไม่สบาย คุณชายก้แย่ไอพอๆกัน

หลังจากแยกย้ายกัน ก่อนกลับเชียงใหม่ คิดถึงโรงเรียน จึงขับรถเข้าไปโรงเรียนเห็นบ้างอย่างแล้วนึกถึงเพื่อน ๆเห้นอาคารที่เคยเรียนและไม่เคยเรียนที่สร้างใหม่ เห็นสนามฟุตบอลที่ยังไม่เปลี่ยนแปลง

ม้านั่งใต้ต้นหูกวงยังอยู่แต่โตขึ้น ดรงอาหารยังอยู่เหมือนเดิม (15ปี)ม้านั่งก็เหมือนเดิมแต่น่าจะเป็นตัวใหม่แล้วหละ มันคงไม่ทน(ตีน)พวกเราขนาดนี้ สนามฟุตบอลยังอยู่ที่เดิมไม่มีใครยกไปวางที่ใหน แต่อาคารขึ้นใหม่หลายหลังดูดรงเรียนแน่นไปมากเลย

วันพุธที่ 12 มกราคม พ.ศ. 2554

นัดพบงานเลี้ยงรุ่น สีคิ้ว เด็ก มอ รุ่น2

กลางเดือน กุมภา 54(สำหรับวันที่แน่นอนจะแจ้งให้ทราบอีกครั้ง) เพื่อนๆ ศิษย์เก่าโรงเรียนสีคิ้ว อย่าลืมพบกันเช่นทุกปี เราจะได้พบเจอเพื่อนๆและอาจารย์ ถามไถ่และรำลึกความรักคิดถึงที่มีต่อกัน พบกันที่สีคิ้ว ขอเชิญเพื่อนๆที่ไปร่วมงาน แต่งชุดแบบคาวบอยไปร่วมกันสร้างบรรยากาศกลิ่นอายชนบทที่บ้านเรากันมากๆนะ เพื่อนที่ทราบข่าวช่วยประชาสัมพันธ์ให้เพื่อนคนอื่นที่ยังไม่ทราบ หรือทราบแล้วก็ชวนกันมาเย๊อะ ๆๆพาครอบครัวมาด้วยจะได้เป็นครอบครัวใหญ่ ได้รู้จักกันมากขึ้น หนึ่งปีมีหนเดียว กลับไปเยี่ยมบ้านด้วยกันสำหรับคนที่อยู่ต่างถิ่น กลับไปสร้างความรักผูกพันธ์ที่บ้านเกิดเรา

วันจันทร์ที่ 20 ธันวาคม พ.ศ. 2553

เพลงเก่า ดั่งนกเจ็บ

จำนวนการดูหน้าเว็บรวม